Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/2445/114602
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorGranell, Francesc, 1944--
dc.contributor.authorVidal Collares, Lorena-
dc.date.accessioned2017-08-23T07:09:28Z-
dc.date.available2017-08-23T07:09:28Z-
dc.date.issued2017-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/2445/114602-
dc.descriptionMàster Oficial d'Internacionalització, Facultat d'Economia i Empresa, Universitat de Barcelona, Curs: 2016-2017, Tutor: Francesc Granell i Triasca
dc.description.abstractEn los ultimos años la capacidad para negociar a nivel multilateral se ha visto dañada y suplantada por la consecuición de acuerdos bilaterales y regionales muy ambiciosos. La Unión Europea, a pesar de ser un vivo ejemplo de regionalismo, ha defendido históricamente la necesidad de cerrar acuerdos a nivel multilateral para así, incluir no solo los países con mayor poder sino también los países en vías de desarrollo. Sin embargo, el creciente poder de los países en vías de desarrollo en el comercio mundial ha estancado la negociación de nuevos acuerdos multilaterales. Además, el proteccionismo creciente posterior a la crisi economica mundial no ha frenado este proceso sino que ha potenciado el cierre de acuerdos entre países con puntos de vista similares. La UE ha defendido el multilateralismo pero ante el choque de intereses escenificado en la Ronda de Doha, se ha adaptado y ha cerrado acuerdos similares con varios países. Sin embargo, no ha sabido liderar el cambio de modelo y no ha tenido la capacidad de hacer valer su peso internacional para establecer sus intereses. A pesar de ser el gran ejemplo de regionalismo, la UE no ha apoyado firmemente proyectos de integración regionales; especialmente en comparación con Estados Unidos que ha tratado de cerrar grandes acuerdos regionales en el ámbito comercial. En la región asiatica, donde se situa uno de los mayores focos comerciales y de crecimiento, esta incapacidad es todavía más patente. La UE ha limitado sus movimientos en la región a la cooperación y al dialogo pero sin la capacidad para negociar acuerdos vinculantes que se extiendan a más de un país. La amalgama de acuerdos bilaterales con diferentes extensiones dificulta la posibilidad de ver a la región como un conjunto de países connectados.ca
dc.format.extent48 p.-
dc.format.mimetypeapplication/pdf-
dc.language.isospaca
dc.rightscc by-nc-nd (c) Vidal Collares, Lorena, 2017-
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/es/-
dc.sourceMàster Oficial - Internacionalització: Aspectes Econòmics, Empresarials i Juridicopolítics-
dc.subject.classificationGlobalització (Economia)cat
dc.subject.classificationPolítica comercialcat
dc.subject.classificationPaïsos de la Unió Europeacat
dc.subject.classificationTreballs de fi de màstercat
dc.subject.otherGlobalization (Economics)eng
dc.subject.otherCommercial policyeng
dc.subject.otherEuropean Union countrieseng
dc.subject.otherMaster's theseseng
dc.titleDel multilateralismo al regionalismo en la política comercial europeaca
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesisca
dc.rights.accessRightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessca
Appears in Collections:Màster Oficial - Internacionalització: Aspectes Econòmics, Empresarials i Juridicopolítics

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
TFM_Lorena_Vidal.pdf793.88 kBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons