La perfusión normotérmica “ex-situ” como continuación de la “recirculación normotérmica” en la obtención de injertos hepáticos procedentes de donantes a corazón parado

dc.contributor.advisorGarcía-Valdecasas Salgado, Juan Carlos
dc.contributor.advisorFondevila Campo, Constantino
dc.contributor.authorCalatayud Mizrahi, David
dc.contributor.otherUniversitat de Barcelona. Departament de Cirurgia i Especialitats Quirúrgiques
dc.date.accessioned2018-06-05T10:40:37Z
dc.date.available2018-06-05T10:40:37Z
dc.date.issued2010-12-03
dc.date.updated2018-06-05T10:40:37Z
dc.description.abstract[spa] En el contexto del donante a corazón parado: 1. La recirculación normotérmica ha demostrado ser útil 2. Los órganos así obtenidos presentan una buena función tras el trasplante 3. La eficiencia de este método es limitada, ya que se utiliza una mínima fracción de los que se evalúan inicialmente Nuestra hipótesis plantea que la perfusión sanguínea “ex-situ”, como método de preservación que se añade a una metodología habitual, es potencialmente una técnica factible para proveer órganos tras una lesión por isquemia caliente y un periodo más o menos largo de preservación. Para validar esta técnica de preservación mediante la máquina de perfusión para salvaguardar órganos de DCP es necesaria la demostración de la función y recuperación tras el trasplante. Utilizamos este modelo animal con el fin de poder confirmar la validez de este sistema de perfusión como método de preservación e iniciar de forma pionera la utilización de dicho sistema en el donante a corazón parado en humanos, lo que mejoraría de forma importante la necesidad actual de injertos hepáticos. Nuestros objetivo es Demostrar la utilidad de una máquina de perfusión normotérmica “ex–situ”, como continuación de la recirculación normotérmica en la obtención de injertos hepáticos procedentes de donantes a corazón parado, mediante: 1. La recuperación de la función del injerto 2. La evaluación de la viabilidad Para ello, comparamos la metodología habitual mediante recirculación normotérmica y almacenamiento en frío, con otros grupos en donde se utilizará preservación fría y preservación mediante perfusión normotérmica tras un periodo de recirculación normotérmica.
dc.format.extent353 p.
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.identifier.tdxhttp://hdl.handle.net/10803/565912
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/2445/122791
dc.language.isospa
dc.publisherUniversitat de Barcelona
dc.rights(c) Calatayud, 2010
dc.rights.accessRightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.sourceTesis Doctorals - Departament - Cirurgia i Especialitats Quirúrgiques
dc.subject.classificationDonacions per causa de mort
dc.subject.classificationTrasplantament d'òrgans
dc.subject.classificationCor
dc.subject.classificationFetge
dc.subject.otherGifts causa mortis
dc.subject.otherTransplantation of organs
dc.subject.otherHeart
dc.subject.otherLiver
dc.titleLa perfusión normotérmica “ex-situ” como continuación de la “recirculación normotérmica” en la obtención de injertos hepáticos procedentes de donantes a corazón parado
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesis
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/publishedVersion

Fitxers

Paquet original

Mostrant 1 - 1 de 1
Carregant...
Miniatura
Nom:
DCM_TESIS.pdf
Mida:
7.49 MB
Format:
Adobe Portable Document Format